Wat is een Albezonreis?
Albezon? Zegt jou niets? Eerst en vooral is Albezon de naam van een plek in de prachtige natuur van Zuid-Frankrijk. Ten tweede is Albezon de naam van onze organisatie.
De Albezonreizen vinden plaats in de schoolvakanties. Het is een beetje te vergelijken met een chiro- of scoutskamp, maar er zijn ook verschillen.
Met een groep van tien jongeren en jouw begeleid(st)ers trek je voor iets meer dan een week naar een oude kastanjeboerderij.
Er zijn Albezonreizen voor 13- tot 15-jarigen en voor 16- tot 21-jarigen.
Een Albezonreis is gebaseerd op drie uitgangspunten: inclusief reizen, duurzaam reizen en gezond leven.
's Morgens steken we onze handen uit de mouwen om te werken in de moestuin, te koken, de boerderij op te knappen, hout te zagen ...
's Middags gaan we zwemmen in de rivier, maken we muziek, spelen we een spel of wandelen we door de valleien en over de plateaus.
's Avonds is er tijd voor een spel, gezelschapspelletjes, een verhaal bij kaarslicht, sterren kijken ... Gewoon genieten.
Samen en inclusief reizen
We beleven een Albezonreis bewust samen. We amuseren ons en leren elkaar kennen in Albezon. Daarom nemen we voor even afscheid van onze smartphones. Niet altijd gemakkelijk, maar het lukt je wel. Zie het als een experiment of uitdaging.
Een drietal jongeren van de groep komt uit de integrale jeugdhulp of heeft het even moeilijk in hun leven. We kiezen bewust voor een inclusieve reis omdat we vinden dat iedereen erbij hoort.
Duurzaam reizen in de natuur
Je wordt ondergedompeld in een schitterende natuur: verfrissende riviertjes, prachtige landschappen en mooie dorpjes.
We gaan op Albezonreis met respect voor het klimaat en de natuur. We kiezen voor vleesarm, lokaal, seizoensgebonden, fair trade en biologisch eten. Misschien is dat allemaal nieuw voor jou en niet vanzelfsprekend. Zie het als een kans om er mee kennis te maken.
Gezond leven
We kiezen voor een gezonde levensstijl. We drinken geen frisdranken, energiedranken en eten geen snoep. We kiezen voor fruit of biologische, fair trade koekjes. We trachten suikers zoveel mogelijk te vermijden.
De oudere deelnemers en begeleiding laten alcohol zoveel mogelijk achterwege. Rokers proberen hun rookgedrag te beperken tot enkele rookmomenten per dag.
Een getuigenis van een deelnemer
Het is zomer. Begin juli. Ik heb mijn bagage op het nippertje bijeen geraapt en neem afscheid van familie en mijn lief.
In Gent stap ik in een minibus. Een beetje zenuwachtig, want ik ken nog niemand van de groep. Naast mij zitten Lander, Elke, Maaike, Kenny ... We zijn met tien jongeren in totaal. Jeroen, onze begeleider, geeft het startsein. Nog zo'n kleine 1000 km. De sfeer zit er al snel in. Na 7 kaartspelletjes wordt het landschap buiten mooier en mooier. Nog eens enkele chiroliedjes verder komen we aan in Albezon. 'Waaw, echt wijs man', zeg ik tegen de 2 permanenten. Zij wonen gans het jaar in Albezon. Ze helpen ons met de bagage naar beneden te helpen. Het is putje zomer en snikheet. Niet veel later springen we in de rivier voor wat afkoeling. Echt zalig!
Morgen is de eerste echte volledige dag op Albezon. Ik kijk er naar uit.
De volgende ochtend sta ik samen met Liesbeth als eerste op. Wij maken het ontbijt klaar voor de rest. We ontbijten in open lucht onder een fel blauwe hemel. Zalig! Om negen uur komen de permanenten naar ons toe. Tijd om de handen uit de mouwen te steken! De taakjes worden verdeeld.
Ik mag samen met Luc in de moestuin de aardbeiplanten wieden. Twee anderen herstellen een muurtje, de rest gaat eten maken of brandhout zoeken boven op het bergpad. Het is lastig omdat het warm is en ik niet echt gewoon ben om in de tuin te werken. Tijdens de pauze zeggen de macho's van de groep dat ze een ganse boomstam naar beneden hebben gesleurd. Na nog eens een dik uur werken duiken we de rivier in om af te koelen en ons wat te wassen na al dat werken in de moestuin.
De bel weergalmt. Het middageten is klaar. Lander en Maaike maakten een vegetarische lasagne. Echt lekker, ook al ben ik niet gewoon van veel vegetarisch te eten. Tijdens de afwas krijg ik de slappe lach door de vele dwaze moppen van Lesley.
De groep had op de startdag ergens in juni al beslist om de eerste dag een tocht te doen naar het dorp. Het wordt de max. Tijdens de tocht babbel ik met Elke die blijkbaar al een paar zeer moeilijke jaren achter de rug heeft. Ik merk dat het gesprek haar deugd doet. Aangekomen in het dorp spelen we een matchke voetbal op het voetbalterrein. Jammer genoeg verliezen we met 3-1. Eens terug op Albezon maken we het avondeten klaar en ondertussen bespreken we wat we 's avonds gaan doen.
Maaike en begeleidster Lies zouden graag een avondspel doen, maar willen morgen onder de middag nog wat voorbereiden. Het wordt dus een rustige avond. Er wordt weerwolven gespeeld en zingen uit volle borst terwijl Davy gitaar speelt.
Rond half elf ga ik slapen in de slaapzaal, maar ik geraak niet meteen in slaap. Er is een snurker in de zaal :(.